Nog geen week nadat de Nederlandse regering
Kamervragen beantwoordde met 'niks aan de hand, meneertje', zijn er
Anti-Counterfeiting Trade Agreement teksten gelekt. Het lijkt hier de Amerikaans – Japanse voorstellen te betreffen. Hollywood aan de macht! Gevangenisstraf voor inbreuken op auteursrecht en merkenrecht, ook als er sprake is van "no direct or indirect motivation of financial gain."
Zeer hoge schadevergoedingen, diepe inbreuken op de privacy, verboden
bij dreigende schending van een "intellectueel eigendomsrecht". Geen
uitzonderingen bij verboden - dus als de architect plagiaat pleegde,
breek het gebouw maar weer af?
Wat nu zo triest is, er wordt
helemaal geen onderscheid gemaakt tussen werkelijke gevallen van
piraterij, en heel gewone inbreuken. De meeste inbreuken zijn toch van
het nivo: "Jouw bloemetjesversiering lijkt te veel op mijn
bloemetjesversiering. - Welnee, alsof jij het alleenrecht op
bloemetjesversieringen zou hebben." Of: "Jouw potje pindakaas lijkt te
veel op mijn potje pindakaas." Of: "Ik heb de
hyperlink uitgevonden!"
(Dat laatste was gelukking flauwekul.) Strenge
anti-piraterijmaatregelen, zoals vernietiging van productiemiddelen en
gevangenisstraffen, hebben hier niets te zoeken.
Is het dan zo
moeilijk om een goed onderscheid tussen piraterij en inbreuk te maken?
Welnee, laten we een geval van werkelijke piraterij bekijken. Een man
maakt 20.000 kopieën van Windows Vista en verkoopt die alsof ze echt
zijn, hij weet donders goed dat hij fout zit, maar wil gewoon zoveel
mogelijk cashen.
De inbreuk heeft de volgende elementen:
- grootschalig,
- "1:1" (lijkt echt),
- kwade wil (dolus malus)
- winstbejag
Als
je een definitie maakt met deze elementen, vallen gevallen als "Jouw
bloemetjesversiering lijkt te veel op mijn bloemetjesversiering" al weg
(niet "1:1"). Je valt geen consumenten lastig en mensen die een
vergissing maken. In deze gevallen zijn strenge
anti-piraterijmaatregelen overdreven. Let wel, de rechthebbende kan nog
altijd naar de rechter voor schadevergoeding.
Natuurlijk moet
je nog een uitzondering maken voor journalisten, webloggers en
klokkenluiders die documenten openbaarmaken. En je moet er voor zorgen
dat octrooi-inbreuken
niet onder anti-piraterijmaatregelen vallen, in veel sectoren is het zo goed als onmogelijk geen octrooien te schenden, er zijn er gewoon te veel.
Was
dit moeilijk? Nee toch? Toch hoeven we zoveel wijsheid niet van de
ministers Hirsch Ballin, Van der Hoeven en Plasterk te verwachten. In
hun
brief over Auteursrechtbeleid schrijven zij over inbreuk: "Vindt
deze op grootschalige en/of georganiseerde wijze plaats, dan is sprake
van piraterij." Hele intelligente mensen, maar van recht geen kaas
gegeten. Er ontbreken elementen in de definitie.
Wijsheid
hoeven we
ook niet van de EU te verwachten, zie de IPRED richtlijn. En
van Japan en de V.S. dus ook al niet. Tom Poes, verzin een list!
