Blog van Vrijschrift / ScriptumLibre

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft een nulontwerp gepubliceerd voor een pandemieverdrag, om te helpen bij het voorkomen van, voorbereid zijn op, en bestrijden van een pandemie. Een nulontwerp is een niet-verplichtend beginpunt voor onderhandelingen.

Een van de hoofdstukken gaat over toegang tot kennis. Dit is een beladen onderwerp omdat bedrijven hun alleenrechten (bijvoorbeeld octrooien) zeker willen stellen en maatschappelijke organisaties wijzen op het belang van betaalbare toegang tot vaccins en medicijnen voor iedereen.

Ik beperk me tot openbaarheid en het toegang tot kennis aspect. Ik heb de citaten vertaald.

Het ontwerp handelsverdrag tussen de EU en Nieuw-Zeeland bevat een ingrijpende verplichting om grensoverschrijdende gegevensstromen toe te staan, die veel verder gaat dan eerdere verplichtingen in handelsverdragen. De verplichting wordt vergezeld door een waarborg – een uitzondering op de verplichting, een carve out – voor de bescherming van persoonsgegevens en privacy. Deze waarborg ziet er sterk uit, vanuit een bepaald perspectief, maar zwak vanuit een ander. Het hoofdstuk over digitale handel heeft ook een clausule over het recht om te reguleren – het recht om wetten te maken. Deze waarborg is zwak.

In 2012 besloot de Europese Commissie dat Nieuw-Zeeland persoonsgegevens adequaat beschermt. In het geval van Nieuw-Zeeland doet de kracht van de verplichting om gegevensstromen toe te staan en van de uitzondering op de verplichting er daarom misschien niet zoveel toe.

De EU-commissie heeft echter de intentie uitgesproken om de ingrijpende verplichting en de sterke/zwakke uitzondering ook te gebruiken in handelsverdragen met landen zonder adequate gegevensbescherming. Dit lijkt onverstandig.

Hieronder ga ik in op de clausule over het recht om te reguleren, de verplichting om gegevensstromen toe te staan en de uitzondering daar op, en signaleer ik spanningen tussen supranationalisering en democratie.

Dit blog is een vertaling / bewerking van een eerdere engelstalige versie.

The draft EU - New Zealand trade agreement contains a sweeping cross-border data flow commitment, which goes way beyond such commitments in earlier trade deals. The commitment comes with a safeguard – an exception to the commitment, a carve out – for the protection of personal data and privacy. This safeguard seems strong from one angle, and weak from an other. The digital trade chapter also has a weak right to regulate clause.

In 2012 the European Commission decided that New Zealand adequately protects personal data. As a result, in the case of New Zealand, the strength of the data flow commitment and of the exception to the commitment may not matter much.

However, the EU commission expressed its intention to use the sweeping commitment and the strong / weak exception also in free trade agreements (FTAs) with countries without adequate data protection. This seems imprudent.

Below I will discuss the right to regulate clause, the commitment, and the exception, and will note tensions between supranationalisation and democracy.

Vrijschrift has responded to the European Commission’s public consultation “A renewed trade policy for a stronger Europe”.

During the Corona virus pandemic the ratification process of the EU-Canada trade agreement CETA is ongoing. This blog discusses CETA in the light of the pandemic and concludes that we need a fundamentally more resilient society, with more agency – and that we may have a one time chance now. We have to rethink international rules that limit policy space, and not ratify trade agreements, like CETA, that do. At the very least, investor-to-state dispute settlement (ISDS) has to be removed.

The proposed EU-Vietnam trade agreement contains weak safeguards for data protection. Basically, they are just as weak as the safeguards in the EU-Japan trade agreement. This is all the more frustrating as the EU commission knows how to do better. In January 2018 it adopted a proposal for a stronger safeguard, which consumer and digital rights organisations supported. ¹ However, after two years, the commission still hasn’t used the better safeguard in trade agreements. It is unknown whether the new commission will adopt it.

The European Parliament plenary vote on the EU-Vietnam agreement is expected February 10-13 2020. If we want to take fundamental rights seriously, the Parliament should reject the agreement. That opens the possibility to use the better safeguard in a new version of the agreement.